Eugène Henri Paul Gauguin  – francuski post-impresjonista, malarz, rzeźbiarz, grafik,zajmował się ceramiką i pisał. 

Urodził się 7 czerwca 1848 roku w Polinezji Francuskiej, jednak we wczesnym dzieciństwie w obawie przed prześladowaniami politycznymi musiał wraz ze swoją rodziną emigrować do Peru. Po 6 latach, gdy sytuacja w Paryżu się ustabilizowała rodzina Paula powróciła do rodzinnej miejscowości. Jako młodzieniec Gauguin marzył o podróżowaniu.

Gdy dorósł pracował jako giełdowy urzędnik, malarstwem interesował się jeszcze wtedy jako amator. W 1873 Paul poślubił Dunkę, Mette-Sophie Gad, z którą miał pięcioro dzieci. W roku 1882 we Francji nastąpił kryzys rynków kapitałowych przez co Gauguin postanowił porzucić pracę urzędnika i całkowicie poświęcić się malarstwu. Żona jego nie chciała zaakceptować życia w biedzie więc zadecydowała o wyjeździe całej rodziny do jej rodziców do Dani. Niestety skłócony z teściami Paul postanowił zostawić swoją żonę i powrócił do Paryża.

Wtedy zaczął spełniać swoje młodzieńcze marzenia i zaczął podróżować. Był zafascynowany sztuką Afryki i Azji, która była pełna symbolicznej głębi, siły życiowej i znaczeń.             
W swojej ucieczce z tradycyjnego europejskiego malarstwa, starał się znaleźć tropikalny raj, w którym mógł malować w stylu bardziej prymitywnym i żyć z ziemi.  Jego wyczyny spotkały się z dużym zainteresowaniem, zwłaszcza jego wyczyny seksualne z młodymi rodzimymi dziewczynami, z których niektóre pojawiają się w jego obrazach. W Polinezji, często stawał po stronie tubylców w ich konfliktach władzami kolonialnymi. Napisał książkę o swoich doświadczeniach. Fizyczna ucieczka Gauguina pozwoliła na jego stylistyczną ucieczkę z post-renesansowego malarstwa, nie zwracał uwagi na klasyczną perspektywę i wyeliminował przejścia kolorów i odcieni. Zainspirowany prymitywizmem krajów, w których żył, on również użył prymitywnych elementów w swoich obrazach i przyczyniło się to do wielkiego sukcesu.